Dit is geen routebeschrijving. Het is slechts een verslag van een paar dagen samen op pad. We hebben genoten.
Deze wandeling gaat van Chora Sfakia naar Loutro langs de kust. We overnachten in Loutro. Er is tijd genoeg om te relaxen te zwemmen en te eten.
De tweede dag gaan we naar boven, de eerste berg over en komen dan in Anopoli aan. Ook hier verblijven we een nachtje. We doen het rustig aan en genieten van de rust die de omgeving ons hier biedt.
Er is een kans dat de ai uit het Engelse pain, main en sail op de borden met plaatsnamen gekomen is. De fonetische klank komt overeen met de Nederlandse peen, ik meen en steen.
Ena en Aina. In Griekenland zeggen ze enna en eena. De Griekse alfa in combinatie met een jota klinkt als een ee. Dus Aradeena.
Nog een voorbeeld: Armenoi of Armeni. De combinatie omikron en jota klinkt in het Grieks als ie. Toch zie je in veel vertalingen dat de o en de i gewoon meegebruikt worden.
Uitleg. Doordat het Griekse alfabet afwijkt van het Latijnse komen in de vertalingen fouten voor. Als je een woord vertaalt van Grieks naar Engels, Duits, Frans of Nederlands krijgen samenklanken met meer klinkers andere waarden. Een ee is in het Engels bijvoorbeeld een ie in het Nederlands. Inconsquenties bij de vertalingen zijn het gevolg. Zolang je maar kunt begrijpen waar je bent is het geen probleem.
gaan we vanuit Anopoli door naar Aradena. En vervolgens zakken we de kloof in. Via de antieke trappen komen we op de bodem van de kloof. De kloof lopen we uit naar zee. We overnachten in Marmara of in Loutro.
De laatste dag lopen we van Loutro weer naar Chora Sfakia terug.
Een beleving om je op deze trap te begeven. Het is een hoogteverschil van circa 80 meter te overbruggen. De bewoners van 2000 jaar geleden moesten deze kloof over steken. En dat 2 keer. Een keer naar beneden en een keer naar boven. Dat doe je niet voor de lol. Bruggen over dit soort dilemma's waren nog niet eens im Frage. De huidige antieke trap is al minstens 500 jaar oud. Natuurlijk door de eeuwen heen vele malen gerestaureerd. De stalen brug met houten balken stamt uit de vorige eeuw. Het dorpje Agios Ioannis is nu bereikbaar met alle soorten van auto's.
van de wandelvierdaagse voor 60plussers. Het is voor geoefende wandelaars a piece of cake. Toch moet je je niet vergissen. Een geweldige route op een enkelspoortje. We komen langs verschillende baaitjes en strandjes. Erg natuurlijk allemaal. Niet zo laat in de middag zijn we op ons eerste overnachtings adres aangekomen.
De derde dag is de Aradena-kloof. Hier op de foto gezien vanaf het noordoosten. We starten vandaag in Anopoli. Langzaam maar zeker gaan we naar de bodem van deze zeer smalle kloof die nog in weinig boekjes wordt beschreven. Toch is deze kloof een super alternatief voor de Samaria kloof die hier nog geen 20 km westelijk van ons is.
De stalen brug met houten bielzen is een prachtige ervaring. Hier kijk je er van onderen tegen aan. Als er soms een auto overheenrijdt dan dondert het van de herrie. Een belevenis!
Imposant als de Samaria, gelukkig is het hier niet zo erg druk. Hoewel in de wandelperiodes in het voorjaar en het najaar ben je niet helemaal alleen. In de zomer is het goed te doen. Deze kloof biedt genoeg beschutting tegen de zon. Wel water meenemen er zijn geen drinkpunten.
De wandeling is een heerlijke afdaling. Soms ga je met grote hoogte verschillen omlaag. Soms moet je weer met een bergwandtrap omhoog en ook weer omlaag. Na een uurtje kun je kiezen. Er zijn aan de oostzijde van de kloof twee stalen ladders. Als je stalen zenuwen hebt mag je deze achterste voren naar beneden afdalen. Daarna zijn is het nog een flink eind naar de kust. Er zijn enkele grote grindvelden maar over het algemeen is deze kloof goed te doen voor mensen zonder echt veel wandelervaring.
promotie mogelijkheden