De Psiloritis. Hoogste bergtop in Ida.
Onze wandeling start in Kouroutes.
Op weg naar het dak van Kreta in het Ida gebergte.
Vanuit Amnatos heb je een goed beeld van de Psiloritis.
Vanuit Kouroustas naar de Psiloritis. Klik rechts voor vergroting.
Donderdag 26 oktober vertrekken we vanuit Ierapetra richting Fourfouras. We reden via de zuidkust via Mirtos en Ano Viannos, Martha, en Pirgos. In Zaros lunchten we met een gegrild forelletje. De wind speelde ons parten.
Een forelletje in Zaros. Peter.
Er was een straffe wind. In oktober geeft dat een leeg meer. Geen forel te zien aan de oppervlakte in het onrustige meer. Toch verorberden we een heerlijk gegrild forelletje.
Een tweede forelletje in Zaros. Paul.
We reden door via Kamares, Platanos en Apodoulo. In Kouroutes sloegen we rechtsaf, bordje Psiloritis. De weg is geasfalteerd en er staan vele schapen en geiten. We wisten genoeg. Morgen gaan we hier naar boven. We keerden om en reden door naar Fourfouras. In de Windy Place werden we hartelijk ontvangen en we sliepen die nacht iets hoger in het dorp. RENT ROOM.
De weersverwachting was goed.
Je zal het niet geloven. Maar morgen de hele dag volle zon. Geen vuiltje aan de lucht.
De wolken.
We vertrouwden de weersverwachting, en sliepen als marmotten.
De bedden waren goed.
Om 0610u wekker. Bakkie koffie. Om 0630u rijden. Vanuit het dorp Kouroutes gaan we midden in het dorp de secundaire asfaltweg op. Er staat een bordje CELTER - KATOFIGO. Na flink wat bochtenwerk en wakkerwordende schapen komen we bij een huisje. Hier voorbij is de weg niet geasfalteerd. Gelukkig wel netjes geëgaliseerd. Na 10 haarspeldbochten krijgen we een recht stuk. De weg gaat flink omhoog door het bos. De volle maan staat hoog in het westen. De zon schijnt op de bergen westelijk van ons en op de eilandjes. Een kleurig schouwspel.
De zon komt op.
Een pauze om mooie fotos te maken. P moet ff pissen.
Even pissen.
Na nog enkele haarspeldbochten komen we in het licht aan bij de hut.
De berghut Tomputes Prinos.
Om 0730u arriveren we boven bij de TOMPUTES PRINOS, de schuilhut, de katofigo. Hier parkeren we onze Panda. We maken een warm bakkie koffie en eten ons ontbijtje. De berghut is verlaten. Alle deuren zitten op slot. Geen gein an.
Start wandeling. Op naar de Psiloritis.
Het weerstation kunnen we westelijk zien. We zijn op 1510m hoogte. NB35graden12,425. OL24gr45,708m.
Berghut tomputes.
0800u. Achter de hut staan rode stippen. Het begin van de wandeling.
De zon ziet ons.
Al gauw komen we bij een dikke Kretenzer eikenboom met een E4 bordje. We kunnen maar weinig op gang komen. Het is koud en er is geen zon. We ploegen door naar boven. Om 0830 zien we een paal met een geschilderde gele E4 en er staat 1km. We zijn op 1760m. NB35gr12,642 OL24gr46,250m.
De zon gaat weer ff weg.
0900u. De zon komt langzaam achter de berg omhoog. Binnen vijf minuten verdwijnt hij weer achter de hoge bergen. Weer schaduw. Het voelt gemengd. De zon is warm en fel.
Kalogrades. 1810m boven zee niveau.
De schaduw is makkelijker lopen, maar kouder. We hebben behoorlijk tegenwind vanuit het noorden. De luwte die we op sommige delen van deze track tegenkomen is heerlijk.
Wind.
1000u. We bereiken uiteindelijk, met felle wind tegen, het bord 2180m PLATIA LOUTIA. We zitten op een oneindig durende lijkende helling met veel grote keien op het smalle pad. Oppassen voor je enkels. Nou ja pad, de rode stippen en de zwart gele strepen wijzen ons de weg tussen de keien door. Het is geen makkelijk pad met een hoog stijgingspercentage.
Schuine paal zwart geel is de E4.
Weer een E4 bordje. Dat is tenminste iets. We zitten goed. Maar het is zwaar, voor ons.
Weer een zadel in zicht.
1015u. Weer een kwartiertje later zitten we ineens al op 2300m. VATHIA SELI. Het zadel is in zicht. NB35gr13,267m OL24gr46,748.
Dat zal ons doel zijn.
Maar dan volgt de bottleneck, tenminste voor mij. Je ziet de top. Maar er komt eerst nog een dalletje na deze heuvel. Na nog een korte beproeving is het uiteindelijke doel in zicht. De kapel in zicht. Eenmaal boven zie je dat het dal een zadel is. Gelukkig is de diepte die je dan oversteekt niet zo heel diep.
De kapel in zicht.
De ijzige noorderwind giert om mijn oren. Ons doel is binnen bereik. Nog even doorbijten.
Boven op boven.
Paul is als eerste boven. Ik volg iets later en zie dat Paul het aluminium trapje pakt en echt op het hoogste punt van Kreta wil staan. Ik maak een foto van Paul op het dak van de kapel, op het dak van Kreta. Psilo. Hoog.
Uitzicht naar het oosten.
Uitzicht naar het oosten. Naar Heraklion en Ierapetra.
Paul bij de bel.
1100u. Mijn GPS geeft aan 2445m 35gr13,574 OL24gr46,254. Er is helemaal niemand op deze geweldige woeste, desolate, koude plek. Nobody. Samen alleen op de wereld, op het dak van Kreta. Peter klingelt de bel. En het geluid verdwijnt met galmen achter de bergtoppen naar beneden.
Timios Stavros. De hoogste kapel van Kreta. Tevens schuilhut voor ontheemden.
Er staan fruitsappen en er is iets te eten. Graag iets achter laten van je rantsoen als je boven kan inschatten wat je niet meer nodig hebt.
Boven op de Psiloritis.
Een lang gewenste droom gaat in vervulling. We drinken onze Frappee Metrio die we hebben uit het dorp hebben meegenomen en eten ons boterhammetje. De videootjes en de fotoos geven ons een kick. We nemen ze mee naar huis, als herinnering van deze toch speciale trip.
Onderaan je voeten ligt Timbaki. Matala ligt om de hoek.
Onderaan je voeten ligt Timbaki. Matala ligt op het hoekje voor het einde.
Timios Stavros.
Timios Stavros 2456m boven zee niveau.
Uitzicht op Kefalas.
Uitzicht naar het westen, op Kefalas, Drapanos, de witte bergen, en Akrotiri boven Chania. Vanaf boven is Kefalas een stipje, als je goede ogen hebt.
Kefalas spot de Psiloritis.
Kefalas spot de Psiloritis. Op hetzelfde moment dat wij boven waren is deze foto vanuit Kefalas genomen.
John en Loes leven met ons mee.
John en Loes leven met ons mee. Helemaal in het noorden van de Apokorona, dicht bij de bergtop Drapanos.
De originele fotoos kunt u aanvragen bij de uitgever van deze website. Zie onderaan deze website.
De katofigo, de schuilhut vanuit het westen gefotografeerd.
De katofigo, de schuilhut vanuit het westen gefotografeerd.
Als ik om de hut loop merk ik pas echt het verschil. Aan de noordzijde van de hut is het freezing cold windy. In het zuiden kan je uit de wind relaxed in de zon zitten. Toch neem ik enkele fotoos richting het westen. Mijn vingers vriezen eraf. Mijn vrienden Loes en John maken op dit moment fotoos vanuit hun tuin, ze zien de Psiloritis als het helder is dagelijks. Zij wonen in Kefalas even ten zuiden van Drapanos. Leuk om te zien, en later om te horen dat zij inderdaad fotoos namen op het tijdstip dat wij daar boven zaten. Gezellig. Samenzijn.
Ontlading.
Geen Mount Everest maar toch een tintelend gevoel vermengd met trots.
Na een half uurtje kwamen er mountaineers vanuit het noorden. Ze vertrokken beneden op hun parkeerplaats in het noorden van deze berg. Hun auto stond op een parkeerplaats met bevroren plassen. We wisselden ervaringen uit en maakten fotoos. Uiteindelijk kwamen er nog twee mensen boven. We begroetten hen vriendelijk en namen afscheid.
Om 1200u vertrokken we naar beneden.
We zakken weer af via het zadel.
Bij licht zie je wat je hebt gelopen.
Bij daglicht zie je pas wat je hebt gelopen. Doordat de ondergrond nu gesmolten was kwamen we in modderpoelen en glijbanen terecht. Hetgeen weer een verrassing was, waar je mee moet dealen.
Een warm bakkie koffie drinken.
De afdaling was niet echt makkelijker. De bevroren ondergrond was aan het modderdooien. Hierdoor werd het glad tussen de keien, plantjes en stenen. De dagen voor ons vertrek had het heftig geregend. Dat was de nacht voor ons lopen bevroren geraakt. Na twee uur voorzichtig dalen waren we bij de auto en konden een warm bakkie koffie drinken.
Voor Wheel drive.
Deze Panda heeft Voor Wheel Drive.
Pardi 985m.
Lamskoteletjes met tomaat en patates.
Om 1500 uur hebben we een heerlijke paidakia-lunch verorberd bij Jiannis in de Taveerne Windy Place te Fourfouras.
Groetjes, Peter en Paul
P.S. Vergis je er niet in. Op deze hoogte kan het door de stevige bries het hele jaar door flink koud zijn. Dat betekent dat je minimaal een trui en een windjack moet meenemen.
De Psiloritis bergtop is de hoogste berg van Kreta met 2456meters.
Onderstaande foto's heb ik gemaakt toen ik de eerste keer op onderzoek ging. Mijn planning was om vorig jaar al te gaan. Met Lennart.
Fourfouras.
Ons hotel.
Wij zullen in Fourfouras verblijven. Vroeg in de morgen op pad. Het is vanuit hier 1 uur met de auto en 3 uur lopen naar de top. En dan nog twee uren terug lopen. Voor 60 plussers is dat toch soms veel.
Vristagi een dorp onder aan het Ida gebergte.
We rijden langs de Amarivallei.
De Psiloritis gezien vanuit Vristagi.
De hoofdstraat van Vristagi.
De kerk.
Platanias is half in de kloof gebouwd.
De centrale kerk.
Taveerne Windy Place.
Boogbrug voor Prassies op de weg richting Rethimno.
Tips om mee te nemen onderweg.
3 liter water en een broodje kaas. Zonnehoed en zonnebril want er is geen schaduw daarboven. En een windjack. Een dichte trui.
